Mijn eerste nieuwe vrienden

Met een beetje vertraging heb ik toch nog de tijd en de internetverbinding gevonden om nog eens iets te posten.

Zoals beloofd gaat dit bericht over mijn 'Moto-gids': BRUNO.

Een korte voorstelling :

- Rechts zit Bruno :
  'moto-gids', student aan de unief van Kisangani, ...

- In het midden zit Jean-Marie die ik in decemeber in Gent reeds ontmoette :
  onderzoeker aan de unief van Kisangani, mijn contact in alle officiële instanties, ...

- Links :
  Sander die het veel te warm heeft en licht verbrand is door het Evenaarsklimaat

Aangezien ik nog geen 'authorisation photographique' heb kan ik nog steeds geen foto's nemen in de stad, maar een kort verhaaltje van ons moto-escapades kan er wel nog af.

Elke morgen komt Bruno me 'rond' 8u ophalen met zijn moto om doorheen de verschillende 'communes' van Kisangani te cruisen.

- ik zeg 'rond' want we zijn nog steeds in Congo en een academisch kwartiertje duurt hier blijkbaar al snel een half uur -

Samen op de moto rijden we langs de oude avenue's, doorheen de nieuwe steegjes, stoppen we bij oude bekenden of nieuwe contacten.

Zo zijn we ook na een middag touren bij het appartement van Jean-Marie aangekomen. Onaangekondigd en zonder echte uitnodiging vond Bruno het hoog tijd dat we daar maar eens een kijkje gingen nemen.
Vriendelijk ontvangen door zijn vrouw en jongste dochter was het dan maar wachten op Jean-Marie die, speciaal voor ons bezoek, van de 'faculté de sciences' naar huis moest komen.
Na enkele 'faits divers' uitgewisseld te hebben was het tijd voor een 'officieel' fotomoment.
En daar is bovenstaande foto een mooi resultaat van - ondanks getrokken te zijn door Jean-Marie's over-enthousiaste-dat-er-een-blanke-bij-hun-thuis-was dochter.

-ps: in een volgend bericht hoop ik al wat beelden van Kisangani te kunnen tonen -

Unité d'avion

Een fotoverhaal bij de trip naar Kisangani

Het enige waar ik eigenlijk tegenop zag in mijn reis naar Afrika was de lange vliegtuig-reis op een klein vliegtuig-zeteltje naast een snurkende, stinkende vliegtuig-buur.

De combinatie met een vlucht richting Afrika maakte mijn verwachtingspatroon wel heel duidelijk :

Maar niets was minder waar. 

Gods wegen zijn blijkbaar nog steeds ondoorgrondelijk want als bij wonder was de 777 van 'Kenya Airlines' - van Heatrow naar Nairobi - slechts voor de helft gevuld wat mijn situatie in het vliegtuig aanzienlijk aangenamer maakte :

9 uur in een comfortabele 'Unité d'avion' waar ik kon werken eten en een luttel uurtje slapen.

'Volledig uitgerust' stapte ik uit in Nairobi, waar ik voor het eerst bestefte aan welke klimaatschok ik eigenlijk wel begonnen was.

Na echter een half uurtje geacclimatiseerd te hebben met een mango sapje ;-), viel me plots de uitzonderlijke architectuur van deze luchthaven op. De cirkel, waaraan de toekomende en vertrekkende vliegtuigen zich gretig vastklampten, werd gebouwd volgens de regels van de kunst van de 'tropische architectuur'. 

Overladen door 'brise-soleils', 'claustra wanden', luchthaven'moskeeën' en toeristen uit alle windsteken, zette ik mijn tocht richting Kisangani goedgeluimd verder.

De volgende vlucht hield zicht echter meer aan mijn eerder vernoemd verwachtingspatroon. 

Een zwaardere dame met 2 zakken en een baby van 6 maand kwam zich rustig op haar een de helft van mijn plaats zetten.

Gelukkig maakte de 'Embraer' van Kenya Airways - die me zou afzetten in Kisangani - na een half uur nog een tussenstop in Entebbe - Uganda : 

Op een of andere manier was dit een plek waar iedereen wou zijn want van de ongeveer 100 - uit Nairobi vertrokken - medereizigers bleven er slechts 20 over - inclusief bemanning ;-).

Ik dacht even dat Congo in mijn hemel van ruime rustige vliegtuigreizen zou liggen :

Nadat ik meer dan 24u ervoor in Lochristi vertrokken was, kwam ik dan eindelijk aan op mijn eindbestemming: Kisangani.

Van alle vliegvelden die ik de afgelopen dag gezien had, tartte 'Bangoka Aéroport International' - Kisangani's internationale vliegveld - toch alle verbeelding. Het was toch maar een vreemd voorbeeld van de 'mixed-use' ontwerppraktijk : vliegveld, vliegtuigkerkhof en recyclagefabriek ? :

Gelukkig had ik op voorhand nog enkele contacten weten te bereiken die me zouden komen ophalen aan het vliegveld :

Dankzij hem mocht ik 'à l'africain' gewoon passeren langs alle douane controles terwijl de andere passagiers onderworpen werden aan uitgebreide zoektochten in hun bagage.

Zo ben ik dus - enkele straffe verhalen rijker - uiteindelijk in mijn kamer in de 'Procure des Missions' - naast de kathedraal aan de Congo rivier - toegekomen.

- ps: morgen meer over mijn eerste ervaringen met mijn 'moto-gids' Bruno -

Bon soir

'Procure des Missions'
Kisangani - Congo RDC
23/01/10 - 22u50 ( GMT +2 )

Bon soirée à tout le monde,

Aangezien de internetverbindingen hier zeldzaam en traag zijn, ben ik blij dat ik vanuit mijn kamer in de 'Procure des missions' toch kan profiteren van het draadloze netwerk van mijn buren in het 'Palm Beach Hotel'.
Om de vele geïnteresseerden toch een degelijke portie 'faits divers' uit Congo te verschaffen doe ik dit via moderne middelen : deze ontzettend interessante Blog.

Samengevat, hier kunnen jullie mijn escapades in het verre Kisangani dus volgen.

- ps : de eerste reisverhalen volgen direct -